Een nieuw jaar met vraagtekens

Het nieuwe jaar is geen jaar als alle andere. We blijven in corona-modus, en de vooruitzichten zijn vermoedelijk minder hoopgevend dan men ons soms vaccin-gewijs wil laten geloven.

Niemand rekent er echt op dat alvast vóór de zomer alles terug "normaal" wordt...

Die stemming beinvloedt ook duidelijk sommige van onze schrijvers. Zowel Ray Deneve als Hilde Renneboog denken er het hunne van.

DE TIJD RAAST

Als je ’t mij vraagt;

’t was zondagmorgen ‘k was net opgestaan 

of de avond was weer veel te vlug voorbij gegaan

’t werd weer maandag en ‘t werd vrijdag,

en voor ik het besefte 

 was mijn zaterdag  ook al van de baan

twaalf maanden, lente, zomer, herfst en winter

‘k had de bloesems, de vakantie, de donkerte en de wind,

ijs en sneeuw nog maar net gezien

maar voor ik het besefte

lag het land al plat door Covid-19 

een droom vertelde mij dat ik op een eiland was geland 

‘k was er eenentwintig, zonnend op een verlaten strand

maar toen ik opstond voelde ik het pas

want voor ik het besefte 

wist ik dat ik meer dan zeventig was

wat gaat de tijd toch snel gebruik hem wel

want voor je ‘t goed beseft 

wuift een jaartje u vaarwel

al was het oude jaar niet van goede wil

in ’t nieuwe wordt het wellicht ook niet stil

vadertje tijd, stuurt ons steeds vooruit

en geeft soms goede raad 

leer je tijd te dragen, maar ook beleven

draag zorg voor al het leven

liefde delen, vergeven, nooit opgeven

kijk voor je uit, niet achteruit

of toch, en koester even 

de mooie momenten uit je leven

maar hoezeer de tijd ook raast 

begin 2021 met ‘tabula rasa’

geniet maar zonder haast

rdn