‘Ik ben Nele, mama van Loes en Stien. Het leven vanuit de doop, heb ik meegekregen van thuis uit, ik heb geleerd van mijn ouders wat dat betekende. Vooral mijn moeder leerde me de kracht van de zorg om de naaste. Zij leefde voor en vertelde ons de verhalen uit de bijbel. Zij liet het lijken als waargebeurde verhalen. Mooie verhalen maar waar ik het als kritische puber toch wat moeilijk mee kreeg. De lessen godsdienst in de middelbare school gaven me inzichten in de dubbele bodem en de boodschap achter de Bijbelse verhalen waardoor ik een nog beter begrip kreeg van de ware bedoeling van die rijke verhalen.
Voor mij en Lieven was het een evidente keuze om onze kinderen te laten dopen. We komen beiden uit een warm christelijk nest en wilden onze kinderen opvoeden met dezelfde waarden, normen en tradities die wij als kind meekregen. We vertaalden die naar nieuwe eigentijdse tradities. Onze kinderen weten bijvoorbeeld dat wij geen echte Kerst kunnen vieren als we in de advent niet naar de vieringen komen op zondag. Voor ons was het belangrijk de echte zin van Kerst mee te geven.
Bij de doop kozen wij als ouder voor onze kinderen, nu en in het vervolg van hun leven is het aan onze dochters om zelf keuzes te maken, om zelf te bepalen of ook zij willen verder leven vanuit hun doop. Wij zullen hun keuzes respecteren maar vonden het belangrijk hen mee te geven wat voor ons belangrijk is in het leven en daar hoort geloven in Jezus van Nazareth bij. We delen ons geloof met hen vanuit de overtuiging dat wat ze thuis niet hebben gezien of oefenen ze ook later niet zullen doen. Dat geldt voor vele zaken als zwemmen, fietsen, skiën … maar zeker ook voor het geloof. We zijn als gezin geen grote wereldverbeteraars dus voor ons vertaalt het leven vanuit de doop zich naar het zorgen voor de andere in kleine zaken. We proberen als ouders voor te leven om vol mededogen en zonder oordelen respectvol met elke andere om te gaan. En dit naar het voorbeeld van die Jezus uit Nazareth.
Ik ervaar ‘het gedoopt zijn’ en ‘het geloof’ als een verrijking voor mezelf en mijn gezin. Het geeft zin en diepgang aan waarom we doen wat we doen. En op momenten dat het moeilijk gaat, put ik kracht uit mijn geloof. Voor mij is de eucharistie een moment van zingeving en even stilstaan in de drukte van de dag. ‘
Het ideale was dat er in elke kerkplek tijdens de viering een doop kon doorgaan. Enkel in Kalken vonden we ouders die bereid waren om hun kind te laten dopen tijdens de viering.
