Lisa getuigde :
Voor mij betekent gedoopt zijn dat ik belang hecht aan bepaalde waarden die ik leerde in mijn geloof en van mijn ouders. Ik leerde veel over het goed doen voor anderen en ik probeer dit ook te doen.
Wanneer iemand wordt uitgesloten vind ik dat heel erg en zal ik daar voor opkomen. Ook al ben ik daar zelf soms de dupe van.
Ook mensen uit mijn omgeving die soms eenzaam zijn, zoals mijn overgrootmeme en mijn buurvrouw probeer ik zo vaak als ik kan een bezoekje te brengen. Voor mij is dit een kleine moeite maar voor hen betekent dit veel. Dat zie ik aan de glimlach in hun ogen en dat maakt mij ook gelukkig.'
Philip vertelde:
87 jaar geleden hebben mijn ouders beslist om mij te laten dopen. Dat was vanzelfsprekend want ik ben afkomstig uit een traditionele katholieke familie. We waren thuis met 10 kinderen, waarvan er 8 opgegroeid zijn en 2 zijn er gestorven op jonge leeftijd. Er waren al generaties lang priesters in de familie: de broer van mijn vader en ook mijn eigen broer waren priester. Het doopsel was geen echte keuze, maar een vanzelfsprekendheid. Niettemin voel ik me goed bij de katholieke opvoeding die ik van thuis meekreeg.
Toen ik als kind mijn vader ’s ochtends hielp met het melken van de koeien, dan begonnen we altijd met een ochtendgebed en dat doe ik nu nog altijd. Als ik indertijd niet gedoopt was, dan zou ik niet gelovig in het leven staan en het geloof heeft me al vaak geholpen in moeilijke momenten.
Bijvoorbeeld toen mijn vrouw gestorven is, heb ik veel steun gevonden in mijn geloof. Tijdens mijn loopbaan als landbouwer stond ik altijd met bewondering en dankbaarheid te kijken, wanneer ik zag hoe de vruchten die ik geplant had op het veld groeiden. Dat sterkte mij in mijn geloof dat God zorg draagt voor de mensen.
