Bij het herstructureren van de dekenaten ( van 34 naar 10) en de groei naar nieuwe parochies ( van 427 naar 43) in 2016 kregen we de vraag om ook een nieuwe naam voor de parochie te zoeken. Na raadpleging van onze kerkgangers werd ‘de parochie in Laarne en Wetteren’ omgedoopt tot de Gabriëlparochie. Sindsdien vieren we ons dankfeest voor de medewerkers rond de feestdag van de HH. Aartsengelen ( 29 september) op de vierde zondag van de maand september. Deze feestdag voor onze parochie kent drie belangrijke onderdelen: vieren, danken en tafelen.
Vieren
De dag begon om tien uur met een feestelijke eucharistieviering in de Sint.-Gertrudiskerk. Deze viering was de enige binnen onze parochie voor dat weekend. Uit elk van onze kerkplekken mochten we gelovigen begroeten, . De verenigde koren en de jongeren van kringwerking Tegenstroom zorgden voor een aangename en zinvolle muzikale omlijsting, en ja, er werd duchtig meegezongen. Ook de getuigenis van enkele deelnemers aan de wereldjongerendagen werd door de talrijk opgekomen aanwezigen zeker gesmaakt. De doop van één van onze parochiaantjes was, zeker in een tijd dat er meer gesproken wordt van ont-dopen dan van dopen, zeker een meerwaarde tijdens deze dankviering. De reacties achteraf spraken voor zich : het was een deugddoende viering, die in het teken stond van danken, maar toch ook in het teken van onze naam, de aartsengel Gabriël. Dit kwam vooral tot uitdrukking in het slotgebed, waar verwezen werd naar de engelen:
Eeuwige God,
Wij danken U voor de liefdevolle zorg
en de tekens van genegenheid waarmee u ons omgeeft
en tegemoet komt in de geschiedenis, in de mensen.
Wij geven er de naam engelen aan.
Boodschappers van uw menslievendheid,
sympathisanten in de strijd tegen het kwaad,
reisgezellen voor onderweg.
Leer ons de stem van uw engelen herkennen
zodat Gij ons kunt leiden, troosten, behoeden, sterken,
vandaag en alle dagen. Amen
Danken
Aan het einde van de viering werd ook een dankwoord uitgesproken, waarin ook verwezen werd naar de bijzondere tijd die we nu toch meemaken:
Mijn beste medeparochianen,
Aan het einde van deze viering, en voor we aan tafel gaan, wil ik oprecht en welgemeend mijn grote dank en waardering uitspreken voor jullie inzet en medewerking in onze kerk. En het is met grote schroom en voorzichtigheid dat ik het woord kerk hier vandaag uitspreek, want net als zovelen heb ik in de voorbije weken naar de reeks Godvergeten gekeken, en met pijn en schaamte naar de weerzien geluisterd en gekeken naar de slachtoffers die op een moedige wijze hebben gesproken. En er zijn op deze uitzendingen heel veel reacties gekomen. Ik kan mij het beste vinden in de reactie in de open brief van minister Verlinden deze week: zij richt zich eerst tot de slachtoffers, en vervolgens schrijft ze aan de katholieke gelovigen:
'Ik zie je, ik voel je woede en ik deel je onbegrip. Ik deel de weerzin voor wat in de reeks te zien is, en de vaste overtuiging dat we hiervan, vanzelfsprekend, met z'n allen duidelijk afstand moeten nemen. Want wat in deze reportage aan het licht komt, staat haaks op de kernwaarden van ons geloof. Centraal in haar brief staat een oproep tot samenhorigheid : Gelovig zijn is verbinding maken met elkaar. Laat deze gruwelijkheden ons niet verdelen, maar net samenbrengen.
'De kerk, dat zijn niet de kille instellingen die zo lang blind en doof zijn geweest voor de pijn van zovelen. De kerk, dat zijn niet de gebouwen van beton en baksteen waarachter zoveel pijn en misbruik schuilt en verscholen is gehouden. De kerk, dat zijn wij allen. Dat is het geloof in de boodschap van liefde die nog steeds de moeite is om te worden verteld en gedeeld.' Nu is het moment om samen te komen, om het beeld van de échte, ware en warme kerk te tonen die we in ons hart meedragen. Laten we bewaren wat echt is en wat de moeite waard is om als inspiratie te blijven dienen.'
Mijn beste medemensen, het is zo’n kerk die de moeite waard blijft om er ons voor in te zetten, en dat doen jullie hier nog altijd, vrijwillig en met veel inzet, en daarvoor, in naam van de parochieploeg, die het beleidsorgaan van onze parochie is, mijn oprechte en welgemeende dank. Laat ons samen verder bouwen aan een ware en warme kerk. Dat is mijn vurigste wens!
Tafelen
Na de viering trokken we met zo’n 260 ingeschrevenen naar het schoolrestaurant van het Sint-Gertrudiscollege. Bij het aperitief werd nog wat nagepraat over de viering en nadien genoten de aanwezigen van een overheerlijke maaltijd en een passend dessert. Alles verliep heel vlot. We mogen wel zeggen dat er een aangename, gemoedelijks sfeer hing. Zoals ook vorige jaren werd er tijdens de maaltijd een kleine quiz georganiseerd om de slimste parochiaan te vinden. Renout Bracke mag deze titel een gans jaar dragen (het is niet zijn eerste keer). Voor het vlotte verloop van de middag, zoals de afwas, de bediening achter de toog en het opruimen achteraf mochten we rekenen op de onverdroten inzet van onze parochieploeg en hun partners, ook van de jongeren van kringwerking Tegenstroom. Dit alles onder de algemene leiding van Luc De Vreese en zijn echtgenote Bea De Schrijver. Het werd een deugddoende feestdag voor onze parochie. We danken alle medewerkers, de aanwezigen en al diegenen die zich blijven inzetten voor een ware en warme parochiegemeenschap.
Noteer alvast de datum voor het volgende Gabriëlfeest: 22 september 2024!
( Y.S.)
